FILOZOFIA

Nazywano go „Sokratesem Północy”, bo, podobnie jak starożytny myśliciel, nie interesował się bardziej niczym niż człowiekiem i jego życiem, z którego wyzierały trwoga, bezsens i udręka. Najwierniejszą towarzyszką Sørena Kirkegaarda, prekursora XX-wiecznego egzystencjalizmu, była rozpacz. Jego pełen pasji i determinacji związek z tą „femme fatale” prowadził do ruiny, ale stanowił doskonałą pożywkę dla filozoficznego geniuszu słynnego kopenhaskiego melancholika

Za ważny element ludzkiego życia uznawał przyjaźń, lecz nie przeszkodziło mu to odrzucić myśli filozoficznej Platona, którego uważał za przyjaciela. Zalecał łagodność i umiarkowanie w postępowaniu oraz oparte na pokoju stosunki międzyludzkie, ale wychował jednego z największych wojowników świata starożytnego, Aleksandra III Wielkiego. Kim właściwie był człowiek, który wziął pod lupę otaczające go rzeczy jednostkowe, odsyłając do diabła, uchwytne jedynie dla rozumu, byty idealne? Kim był autor dzieła, które doprowadziło do serii krwawych morderstw w słynnej powieści Umberta Eco Imię róży? 
 

Gdy umierał, prosił swą pogrążoną w boleści żonę, by pocieszała się, wspominając jego życie spędzone w cnocie. Cnota jednak gościła głównie na kartach jego pism, bo mimo że nieustannie ją chwalił, był intrygantem i spiskowcem. Ganił nadmiar dóbr, lecz całe życie pomnażał swój majątek. Nie znosił tyranii i pochlebców, ale sprzyjał Neronowi – cesarzowi o morderczych instynktach. Seneka. Polityk, filozof, pisarz i artysta. Nauczyciel moralności i mistrz celnych sformułowań